- ανακαινιστής
- ο , ανακαινιστήςίστρια η1) реставратор; 2) реформатор
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ανακαινιστής
Смотреть что такое "ανακαινιστής" в других словарях:
ανακαινιστής — ο (Α ἀνακαινιστής) (Ν και θηλ. ίστρια) νεοελλ. 1. (για κτήρια) αυτός που ανακαινίζει, που επισκευάζει, επιδιορθώνει ή ανανεώνει 2. μεταρρυθμιστής, αναμορφωτής αρχ. αυτός που κάνει κάτι να αναβιώσει, να ξαναζωντανέψει, ο αναγεννητής. [ΕΤΥΜΟΛ. < … Dictionary of Greek
ανακαινιστής — ο θηλ. ίστρια αυτός πού θέλει την ανακαίνιση, ο μεταρρυθμιστής: Ο Κεμάλ Ατατούρκ είναι ο ανακαινιστής της νεότερης Τουρκίας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
обновитель — ОБНОВИТЕЛ|Ь (1*), Ѧ с. Тот. кто возрождает, дает новую жизнь: обновиши лице земли обновите(л) бо е(с) твари въ безъистлѣнье д҃хъ ст҃ыи. (ἀνακαινιστής) ГБ XIV, 91а … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ανακαινίζω — (Α ἀνακαινίζω) μσν. νεοελλ. 1. κάνω και πάλι καινούργιο κάτι που πάλιωσε, ανανεώνω, επισκευάζω 2. (για ναούς) ανοικοδομώ νεοελλ. μεταρρυθμίζω προς το καλύτερο, βελτιώνω αρχ. μσν. κάνω κάτι να αναβιώσει, αναζωπυρώνω, ξαναζωντανεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
ανανεωτής — ο (Α ἀνανεωτής) αυτός που επιφέρει ανανέωση, ο ανακαινιστής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνανεοῦμαι. ΠΑΡ. ανανεωτικός] … Dictionary of Greek
νεουργός — (I) νεουργός, όν (Α) 1. αυτός που φτειάχτηκε πρόσφατα («νεουργὸν ἱμάτιον ἔχοντος, ὡς νυμφίου παρεσκευασμένον», Πλάτ.) 2. (για γεωργική έκταση) αυτός που οργώθηκε πρόσφατα («διὰ τὸ νεουργόν τε εἶναι τῆν γῆν και ἀκάρπωτον», Θεόφρ.) 3. το αρσ. ως… … Dictionary of Greek
χαρτοφύλαξ — Επώνυμο Κρητικών λογίων. 1. Ιωάννης. Ιατροφιλόσοφος, από την Κυδωνία που έζησε ανάμεσα στον 16o και 17o αι. Προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στο νοσοκομείο των Χανίων και στην ιταλική φρουρά κατά τη διάρκεια της επιδημίας πανούκλας. Γι’ αυτές, το 1608 … Dictionary of Greek
Αγίου Γερασίμου, μονή — Ονομασία τριών μοναστηριών. 1. Γυναικείο μοναστήρι της Κεφαλονιάς, στις δυτικές παρυφές του Αίνου, το οποίο εξαρτάται από τη μητρόπολη Κεφαλληνίας. Στη θέση του μοναστηριού βρισκόταν στον Μεσαίωνα η ονομαζόμενη Μονή των Σολύμων ή Νέα Ιερουσαλήμ.… … Dictionary of Greek
Αγνούντος, μονή — Διαλυμένο μοναστήρι του νομού Αργολίδος, βορειοδυτικά της Νέας Επιδαύρου, το οποίο εξαρτάται από την ομώνυμη μητρόπολη. Η ίδρυσή του ανάγεται στον 8o 10o αι. Το καθολικό, ρυθμού μονόκλιτης βασιλικής με τρούλο, είναι έργο του 11ου αι. Οι… … Dictionary of Greek
Ευάγριος — I Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μαρτύρησε επί Διοκλητιανού στη φωτιά μαζί με τον Μακάριο. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Ιανουαρίου. II (4ος αι. μ.Χ.). Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (370). Μετά τον θάνατο του Αρειανού πατριάρχη Ευδοξίου (369) … Dictionary of Greek
ευεργέτες, εθνικοί — Ονομάζονται ε.ε. εκείνοι οι εύποροι Έλληνες, οι οποίοι από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και μετά δαπάνησαν ή κληροδότησαν το σύνολο ή μεγάλο μέρος της περιουσίας τους για κοινωφελείς σκοπούς, συμβάλλοντας έτσι σημαντικά στην πνευματική… … Dictionary of Greek
